بار اول و دوم که فیلمو تماشا می‌کنی، انقدر داستان گیراست، انقدر قدرت داره و سرشاره از انسانیت که نقطه ضعف‌ها رو نمی‌بینی یا اگه دیدی به داستان خوب و جلوه‌های میدانی‌اش می‌بخشی. اما بار سوم و چهارم که دیگه دست قصه برات رو شده ضعف‌ها خودنمایی می‌کنن. به‌ویژه در یک سوم انتهایی فیلم، گاهی تدوین بده، گاهی فیلمبردای ضعیفه، و چندتا صحنه که یک‌بارشون خوبه، اما با تکرارِ بیهوده لوث شده.
فیلمی در نکوهش جنگه که بر پایهٔ خشونتی قابل توجه ساخته شده و مثل بیشتر آثار مل گیبسون در ستایش انسانیته. این فیلم پر صحنه‌های تاثیرگذار و پیام های ضد جنگه و قهرمانی رو هم معرفی کرده که در وضعیت فعلی که خشونت در هر نقطه‌ای از جهان حرف اولو می‌زنه، می‌تونه الگویی باشه برای جهانیان؛ نباید این نکته رو هم فراموش کرد که دزموند داس» شخصیتی واقعی بود و نه زاییدهٔ ذهن خلاق نویسنده!
#hacksawridge
درباره این سایت